Osteoartrit - semptomlar ve tedavi

Kireçlenme(artroz), kemiği kaplayan kıkırdakta dejeneratif değişiklikler yani yıkımı ile karakterize bir eklem hastalığıdır.

Etkilenen eklemlerin ezici çoğunluğu diz, kalça, omuz ve birinci metatarsofalangealdir. Diğer eklemlerde hasar çok daha az yaygındır ve genellikle ikincildir. Son yıllarda, osteoartritin neden olduğu sakatlık iki katına çıktı.

Herhangi bir hastalık gibi, osteoartritin de gelişimi için bugün aktif olarak incelenen risk faktörleri vardır ve liste her yıl genişlemektedir. Ana olanlar olarak kabul edilir:

• yaş;
• kalıtım;
• metabolik bozukluklar;
• artan vücut ağırlığı;
• osteoporoz;
• yetersiz ve düzensiz beslenme;
• endokrin bozuklukları;
• menopoz;
• sık hipotermi;
• travma;
• artrit (eklem iltihabı);
• kronik enfeksiyon veya iltihaplanma odakları (örneğin, kronik bademcik iltihabı).
• Varisli damarlar.

Benzer belirtiler bulursanız, doktorunuza danışın. Kendi kendinize ilaç vermeyin - sağlığınız için tehlikelidir!

Osteoartrit belirtileri

Artrozun yaygın semptomları şunları içerir:

1. efor sırasında ağrı;
2. eklemde hareket kısıtlaması;
3. sabahları sertlik hissi, "çatırtı" hissi;
4. uzun bir dinlenmeden sonra ağrı ("başlangıç" olarak adlandırılır).

Eklem ağrısı nadiren akuttur, daha sık ağrır veya donuktur ve genellikle dinlenme sırasında durur. Semptomlar genellikle dalgalıdır ve tedavi etmeye çalışmadan gelip gidebilir. Hafif, orta veya şiddetli olabilirler. Osteoartritte şikayetler yıllarca yaklaşık olarak aynı kalabilir, ancak zamanla ilerler ve durum kötüleşir. Hafif ve orta dereceli semptomlar aynı düzeyde kontrol altına alınabilir, ancak hastalığın şiddetli seyri kronik ağrılara, sakatlık gerektiren günlük ev aktivitelerini yerine getirememe, sakatlığa kadar gidebilir.

Osteoartrit patogenezi

Eklem için ana besin ortamı sinovyaldir. sıvı. Aynı zamanda eklem yüzeyleri arasında bir kayganlaştırıcı madde rolü oynar. Osteoartrit gelişiminde büyük ve önemli bir rol, eklemdeki ve yapılarındaki metabolik süreçlere atanır. İlk aşamada, sinovyal sıvıda biyokimyasal bozukluklar geliştiğinde, özellikleri azalır ve bu da yıkım mekanizmasını tetikler. İlk vurulan, bir zar olarak önemli bir rol oynayan ve kıkırdağın en önemli besin maddesi olan hyaluronik asit için bir tür filtre olan eklemin sinovyal zarıdır, ana çalışma yerinden ayrılmasını önler - eklem boşluğu . Eklem sıvısının özelliklerinin doygunluğu, eklemin kendisinin düzenli hareketi olmadan olamayacağı dolaşımını belirler. Bu nedenle, iyi bilinen "hareket hayattır" ifadesi. Eklem boşluğunda sinovyal sıvının sürekli dolaşımı, içindeki tam teşekküllü metabolizmanın anahtarıdır. Besin eksikliği ile kıkırdak incelir, yeni hücrelerin oluşumu durur, eklem yüzeyi düzensiz, pürüzlü, kusurlu alanlar olur. Alt ekstremite damar hastalıkları (örneğin varisli damarlar) ile başta diz olmak üzere eklemlerde metabolik bozuklukların gelişimi arasındaki ilişki bilinmektedir. Kıkırdak altındaki kemik yapısı, sürece telafi edici bir mekanizma ile yanıt verir - kalınlaşır, kabalaşır ve kapsama alanını genişletir, bu da eklem sınırlamalarının ve deformitelerinin ana nedeni olan ekzostoz ve osteofit oluşumuna neden olur. Sinovyal sıvı, inflamatuar hücreler ve çürüme elemanları ile doyurulur, buna tepki olarak eklem kapsülü kalınlaşır, pürüzlü hale gelir ve elastikiyetini kaybeder, yumuşak dokular tam anlamıyla kurur (dehidrasyon oluşur), bu nedenle sabah tutukluğu şikayetleri, "baş ağrıları". Son aşamalardaki patolojik süreç, vücudu son telafi edici mekanizmayı - hareketsizleştirmeyi açmaya kışkırtır. İstirahatte ve sözde fizyolojik pozisyonda, ağrı minimumdur, bağ aparatı maksimum düzeyde düzleştirilir. Bu pozisyonda eklem kendini sabitleme eğilimindedir ve eklemi "sabitleyen" daha kaba ekzostozların hızlı oluşumunu başarır ve hasta onu tamamen hareket ettirme yeteneğini kaybeder. Böyle bir uzvun kasları hipotrofiktir, zayıflar ve küçülür. Bu tür değişiklikler zaten geri döndürülemez olarak kabul edilir.

Osteoartritin sınıflandırılması ve gelişim aşamaları

Hastalık 2 büyük gruba ayrılır: birincil (veya idiyopatik) ve ikincil. İlk grup, ya belirsiz bir nedenin ya da yaşa bağlı değişikliklerin bir sonucu olarak gelişir. İkincisi, açık nedenlerle karakterize edilir ve patolojik süreçlerinin bir sonucu olarak gelişir (örneğin, tüberküloz, osteokondrit dissekans, subkondral nekroz vb.

Osteoartrit gelişiminde etken olan nedenlerden bağımsız olarak, gelişiminin 4 aşaması vardır:

• Aşama 1: Eklemin sert yapıları yıkım sürecine dahil değildir, yumuşak yapılarında ve eklem sıvısının (besleyici bir ortam olan ve eklemin sürtünmesini azaltan) bileşiminde ilk değişiklikler vardır, bir eklemin yetersiz beslenmesi.
• Aşama 2: Eklemin katı yapılarının yok edilmesi mekanizmasının "başlangıcı" ile birlikte, kenar katı oluşumları (ekzostozlar, osteofitler) oluşur. Hareket aralığındaki değişikliklerle ilgili orta derecede şikayetler.
• Aşama 3: Eklem lümeninin daralması, osteokondral kusurların oluşumu ile yüklü yüzeyin belirgin tahribatı, hareketlerin belirgin şekilde sınırlandırılması, hareket sırasında sürekli bir "çatırtı" hissi, uzuv eksenindeki ilk değişiklikler eşlik eder.
• Aşama 4: eklemde hareketlerin tamamen yokluğuna (ankiloz), belirgin bir iltihaplanma sürecine, deformasyonuna, kemik kusurlarının oluşumuna (kıkırdak kaplamanın tamamen yokluğunun bir sonucu olarak) kadar açıkça sınırlandığı şiddetli.

Osteoartrit komplikasyonları

Tedavi olmadan herhangi bir hastalık komplikasyonlara neden olur ve artroz bir istisna değildir. Bu birincil formsa, ana komplikasyonlar şunları içerir:

• eklemin yumuşak yapılarında hasar (menisküsün dejeneratif yırtıkları, bağların yırtılması vb. );
• kronik inflamatuar süreç;
• ankiloz (eklemde tam hareket yokluğu);
• eklemin deformasyonu.

Bu ikincil bir formsa, komplikasyonlar artroz gelişimine neden olan sürece bağlıdır. Örneğin, ilerleyici bir kemik metabolizması bozukluğu ile karakterize kronik bir hastalık olan osteoporoza yol açabilir. Sonuç olarak, kemikler kırılgan hale gelir, beslenmeleri bozulur, sonuç olarak osteoartrit, eklem içi kırık tehdidi ile komplike hale gelir. Bu nedenle, zamanında bir doktora görünmek çok önemlidir. Seçkin cerrahın yazdığı gibi: "Gelecek koruyucu hekimliğe aittir. "

Osteoartrit teşhisi

Artroz teşhisi genellikle klinik muayenenin yapıldığı ve muayene verilerinin (CT, MRI, radyografiler, vb. ) derece ve osteoartrit tipi . . . Teşhis ve teşhis genellikle basittir. Tanı net değilse veya doktor hastalığın ikincil bir gelişimini önerirse, o zaman açıklama için hasta diğer uzmanlık doktorlarına (örneğin bir romatolog) yönlendirilir. Muayene sonuçları olmadan artroz derecesini belirlemek çok zordur. Hastalığın öyküsü, tedavi yöntemleri ve girişimleri de teşhis ve tedavi taktiklerinin belirlenmesi için önemlidir, çünkü doktor sıklıkla ayırıcı tanı gibi zor bir görevle karşı karşıyadır (örneğin, artroz ve artrit semptomları sıklıkla çakışır).

Osteoartrit tedavisi

Açıkkonservatif tedaviye uygun osteoartritin ilk aşamaları, entegre bir yaklaşım sağladı. Tedavi uzun zaman alır ve ana hedefi takip eder: ya tedavinin başladığı aşamada yıkım sürecini durdurmak ya da bu süreci yavaşlatmak. Kompleks, egzersiz terapisi (fizyoterapi egzersizleri ve jimnastik), fizyoterapi (genellikle fonoforez ve manyetoterapi), yüzme, anti-inflamatuar terapi (yutma veya topikal olarak jel veya krem şeklinde) içeren ilaçlı ve ilaçsız tedaviyi içerir. , kondroprotektif tedavi (kıkırdak bileşenlerine dayalı ilaçlar alarak) ve eklem içi enjeksiyonlar (bunlar hem homeopatik ilaçlar hem de hyaluronik asit preparatları olabilir). Kondroprotektörler hala ortopedik travmatologlar tarafından kullanılmaktadır, dahili kurslar tarafından reçete edilmektedir, ancak Batı ülkelerindeki son bilimsel çalışmaların sonuçları, plasebo etkisine kıyasla olumlu etkiyi reddetmektedir. Şiddetli semptomlar ve şiddetli aşamalarla, konservatif tedavi etkisiz hale gelir ve bu da cerrahi tedaviyi ilk sıraya koyar. Endikasyonlar göz önüne alındığında, hem minimal invaziv tedavi olabilir - artroskopi ve endoprotez. Artroskopi (eklem endoskopisi) ile video optik kontrolü altında sterilize edilir, ekzostozlar (mümkünse) ve bu tür aşamalarda sıklıkla görülen yumuşak yapılardaki hasarlar giderilir. Bununla birlikte, son zamanlarda, kronik ağrıda istenen etkiye sahip olmadığından ve bazı durumlarda kötü yapıldığında önemli zararlara neden olabileceğinden, osteoartrit için bu tür müdahalenin faydaları giderek daha fazla sorgulanmaktadır.

Endoprotez, amacı yapay, tamamen yeni bir eklem oluşturmak olan teknik olarak zor ve zor bir operasyondur. Kontrendikasyonların varlığında açık endikasyonlar ve risklerin tanımlanmasını gerektirir. Günümüzde diz, kalça ve omuz eklemleri için endoprotezler başarıyla kullanılmaktadır. Bir doktor tarafından daha fazla ayakta tedavi, rehabilitasyon risklerini ve koşullarını azaltır, gerçekleştirilen operasyonun kalitesini ve verimliliğini artırır.

Tahmin etmek. profilaksi

Tahmin, bir travmatolog-ortopediste zamanında ziyarete ve bir tedavi kompleksinin başlangıcına bağlıdır. Osteoartritte morfolojik değişikliklerin ortadan kaldırılması açısından, eklemin kıkırdak yapısını tamamen restore etmek mümkün olmadığından prognoz olumsuzdur. Yaşlılıkta, hastalığın seyri gençlere göre daha şiddetlidir. Bununla birlikte, bir doktora zamanında erişim ve tüm tavsiyelere uyulmasıyla, tüm şikayetleri ortadan kaldırmak ve eklemin tam motor fonksiyonunu eski haline getirmek mümkündür.

Önleyici tedbirler:

1. Düzenli fiziksel aktivite.Fiziksel aktivitenin bir eklemi "yıpratabileceği" yanlış bir kanıdır. Artmış - evet, ancak düzenli ve ılımlı değil. En son verilere göre, kas kütlesini güçlendirmeyi ve korumayı, koordinasyonu geliştirmeyi amaçlayan herhangi bir aktivite, eklemlerin motor fonksiyonunu ve kan akışını destekler. Herhangi bir fiziksel aktivite, eklem ve yapıları için ana besin kaynağı olan eklem sıvısının düzenli dolaşımını sağlamanıza izin verir. Her gün toplu taşıma kullanan ve yaya trafiği olan kişilerde osteoartrit gelişme olasılığının daha düşük olduğu bilinmektedir.
2. Vücut ağırlığının kontrolü ve yeterli azaltılması.Artan kütle, alt ekstremite ve omurga eklemlerindeki yükü arttırır. Bu nedenle, osteoartritin rehabilitasyonu ve konservatif tedavisi için herhangi bir protokol, bir LFT kürünü (fizyoterapi egzersizleri ve jimnastik) içerir.
3. Konjenital deformitelerin düzeltilmesi ve ortadan kaldırılması.Düz ayaklar önemli bir rol oynar, bu da yıllar içinde bacakların ekseninin ihlaline yol açar, bu da eklemlerin ve omurganın belirli kısımlarında orantısız bir yüke neden olarak onları deforme eder.
4. İyi beslenme.Eklemin besinlerle tam olarak zenginleştirilmesi için koşullar yaratmanıza izin verir. Bu nedenle, çok sayıda gıdanın reddedilmesi, sık diyetler, gıda maddelerinde fakirlerin düzensiz beslenmesi (fast food vb. ) Osteoartrit gelişimi için "tetikleyici" olabilir.
5. Eşlik eden hastalıkların zamanında ortadan kaldırılması.Artık unutulan tıbbi muayeneler, hastalıkların erken bir aşamada zamanında tespit edilmesini ve ortadan kaldırılmasını mümkün kıldı. Eşlik eden hastalıklar, artroz gelişiminin ve ilerlemesinin önemli bir nedeni olabilir (örneğin, endokrin sistem hastalıkları, gastrointestinal sistem, kronik enfeksiyon veya iltihaplanma odakları).